Wat kan je nog meer doen of opstellen als een “klassieke” familieopstelling niet voldoende lijkt te zijn? Sommige cliënten hebben al gekeken naar hun prenatale trauma’s en verstrikkingen van vorige generaties. Een verlies van een tweelingbroer of -zus, maar ook een verbroken verbinding van moeder en kind na de geboorte en latere traumatische situaties zoals ongelukken, situaties van geweld en machteloosheid zijn bekeken en verwerkt. Het lot van de voorouders is gezien en geëerd of teruggegeven. Er komt wat in beweging, maar het kernprobleem blijft bestaan. Dus wat als niets van dit alles heeft geholpen en iemand ondanks zijn beste wil dezelfde thema’s blijft tegenkomen? Dan kan het zinvol zijn zielsherinneringen of gebeurtenissen uit vorige levens onder de loep te nemen.
De ziel
Doordat de ziel hier op aarde in het aardse lichaam ervaring op kan doen, krijgt het de mogelijkheid zich weer bewust te worden wat onbewust in de ziel aanwezig is. Als je weet wie je werkelijk bent kun je de volgende stap zetten om vervolgens te bepalen hoe je dat wilt ervaren. Zo heeft de mens zijn scheppingskracht gekregen.
Soms splits zich een deel af van je ziel. Dit kan uit verschillende situaties ontstaan. Een belangrijke is het incarnatie -en excarnatieproces. Wanneer de persoonlijkheid sterft in acceptatie van het leven en de dood, dan integreert de ziel met gemak haar opgedane ervaring in het geheel.
Systemisch kunnen we hierbij zielsdelen weer integreren, die door eerdere ervaringen zijn afgesplitst.
Met zielsopstellingen kun je belemmerende zielsverbindingen onderzoeken en diepe loyaliteit of pijnlijke verbindingen loslaten. Bovendien kun je onderzoeken of je met een ander nog een verbinding uit te werken hebt, die je eigenlijk wilde loslaten.
Karma
Wij dragen een geheugenopslag uit verschillende levens in ons, waarin positieve en negatieve ervaringen zijn opgestapeld. Ooit waren we de “goeden” en in een ander leven waren we de “slechten”, beide maken deel uit van ons leerproces in de polariteit op aarde.
Daarom worden vroegere daders later slachtoffers, in hetzelfde leven of in een later leven. Hier overstijgt de boetedoening dus de persoon in het huidige leven en het familiesysteem. Zo kunnen we in opstellingen meemaken, dat een voormalige dader zelf slachtoffer wordt als compensatie voor zijn schuld bij zijn voormalige slachtoffer en ook zichzelf straft door de gevoelens van laatstgenoemde over te nemen.
Systemisch gezien zorgt het persoonlijke geweten voor een drang om te compenseren en het goed te maken, wanneer we andere mensen iets hebben aangedaan. Dit gaat soms verder dan het huidige leven en kan gewetenskwesties uit vorige levens betreffen.
